پارچه ها برای دهه ها جزء حیاتی صنعت هوافضا بوده اند. این منسوجات علاوه بر عایق بودن و محافظت در برابر مواد شیمیایی متفاوت، می توانند استحکام، انعطاف پذیری و مقاومت در برابر آتش و حرارت را به یکباره ارائه دهند. مقاومت در برابر حرارت و شعله یکی از بزرگترین چالش ها در این زمینه (هوا فضا) است. منسوجاتی مانند Nomex DuPont به دلیل وزن سبک، ماهیت انعطاف پذیر و مقاومت در برابر شعله، برای دهه ها جزء اصلی صنعت هوافضا بوده اند. با این حال، در سال‌های اخیر، دانشمندان برای کارایی بیشتر، ایروژل‌ها را در منسوجات ادغام کرده‌اند. انعطاف‌پذیری و نازکی آنها، پارچه‌های ایروژل را به کاندیدای اصلی برای استفاده در لباس‌های هوا فضا تبدیل میکند . ده ها سال است که آژانس‌های فضایی از آنها برای این اهداف استفاده می‌کنند. با این حال، علاوه بر عایق حرارتی، منسوجات ساخته شده با آئروژل یک عایق عالی برای الکتریسته و صوت هستند. ساختارهای ایروژل به دلیل حجم منافذ خود، در برابر ارتعاشات عالی هستند. ارتعاشات شدید از بزرگترین خطرات در پروازهای فضایی، به ویژه در هنگام پرتاب و فرود هستند و گروهی از مهندسان مکانیک در دانشگاه تگزاس، دالاس که خواص جداسازی ارتعاش این مواد را کشف کردند، امیدوارند که منسوجات ایروژل بتوانند راه های جدیدی را در انواع صنایع باز کنند. علاوه بر ایروژل‌ها، پارچه های پوشش یافته با ایروژل، مواد جدیدی هستند که تقریباً در هر جنبه‌ای از صنعت هوافضا مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد در موتورهای جت، بدنه ی هواپیما، سیستم های حفاظت در برابر آتش، پوشش های عایق و حتی واشرها بکار میروند. حتی بیشتر، ظهور پرینت سه بعدی موج جدیدی از نوآوری را در منسوجات هوافضا به ارمغان آورده است. شرکت‌های نساجی در حال مطالعه راه‌هایی برای ادغام پرینت سه بعدی در فرآیندهای خود برای کاهش ضایعات روی زمین هستند و همین روش‌ها مأموریت‌های طولانی‌مدت به ماه و مریخ را نیز انجام خواهند داد.
کاهش وزن، افزایش کاربرد
پارچه کنفی به عنوان یکی از قوی‌ترین الیاف طبیعی موجود، دوام بیشتری نسبت به پنبه با وزن مشابه دارد. یک شرکت کانادایی با رونمایی از اولین هواپیمای کاملاً مبتنی بر کنف در جهان از این الیاف استفاده کرد. از شاسی گرفته تا بالشتک‌های صندلی، الیاف کنف در ساخت آن نقش بسزایی دارند و حتی از روغن شاهدانه به جای سوخت‌های فسیلی سوخت می‌گیرند. این الیاف کامپوزیت کنف سبک تر و تا ده برابر قوی تر از فولاد هستند و به راحتی می توانند جایگزین الیاف شیشه در بسیاری از کاربردهای هوافضا شوند. به طور خاص، ساخت کامپوزیت مبتنی بر کنف در صنایع هوافضا Kesek و سایر صنایع امیدوارکننده است، جایی که کاهش وزن بدون از بین بردن قدرت آنها بسیار مهم است. به ویژه در زمینه هوا فضا، جایی که هر کیلوگرم جرم می‌تواند هزاران (یا حتی ده‌ها هزار) دلار به هزینه پرتاب اضافه کند، این نوع پیشرفت می‌تواند برای یک ماموریت حیاتی باشد. شرکت هایی مانند 3M و Honeywell در ایالات متحده کاربرد شگفت انگیزی در منسوجات کامپوزیت سبک وزن خود برای هوافضا پیدا کرده اند. سازندگان ماهواره‌های ارتباطی به طور فزاینده‌ای به بافت های حلقوی ساخته شده از گرافن، مولیبدن یا مواد دیگر برای بهبود وضوح سیگنال خود و ساختن ماهواره‌ها به فضای کوچک در حین پرتاب متکی هستند. این منسوجات به لطف بافت حلقوی خود، مساحت سطح خود را به حداکثر می‌رسانند در حالی که جرم را به حداقل می‌رسانند و امکان طرح‌ها و کاربردهای پیچیده‌تر و بیشتر را فراهم می‌کنند. همچنین می توان از آنها برای ایجاد لباس فضایی با کارایی بالا استفاده کرد و باید دید که این مواد چه کاربردهای دیگری خواهند داشت تا نوآوری ها در گردبافی و بریدینگ ادامه یابد. بافندگی حلقوی و تاری پودی، سالیان سال است که وجود داشته است، و ترکیب آن با مواد جدید مانند الیاف کربن، انها را کاربردی تر کرده است. بسیاری از منسوجات هوشمند که در نوآورانه‌ترین کاربردهای هوافضا مورد استفاده قرار می‌گیرند، حتی به این بافت ها متکی هستند.
