صنعت پوشاک در بنگلادش یک صنعت چندین میلیارد دلاری با رشدی چشمگیر است. با حدود 4.4 میلیون کارگر که در این صنعت استخدام شده اند و 80% از انهام بانوان هستند، رشد این صنعت تاثیر مثبتی بر اقتصاد بنگلادش دارد. صادرات پوشاک ارزشی برابر با 32 میلیارد دلار در سال دارد که 91 درصد از کل صادرات بنگلادش را شامل می شود. با توجه به موقعیت غالب پوشاک در اقتصاد، تلاش های این بخش و دولت جهت خفظ ثبات و رقابت پذیری آن است.

رشد صنعت پوشاک در طول سه دهه گذشته به لطف سیاست حمایتی دولت، پویایی کار آفرینان در بخش خصوصی و کارگران سخت کوش بسیار مشهود است. اکنون شمار واحد های پوشاک بیش از 3000 عدد بوده وعملکرد و کیفیت آنها بنگلادش را قادر به صادرات حدود150 برند پوشاک بین المللی به بیش از صد کشور با برچسب «تولید بنگلادش» بر روی بافته های خود نموده است.

برخی عوامل خارجی نیز نقش مهمی در تسهیل رشد این صنعت ایفا نموده است. یکی جنگ تجاری بین ایالات متحده و چین و کاهش تدریجی تولیدات انبوه چین به دلیل محدودیت های کارگری و دستمزد های بالاتر است که منتج به کاهش بکارگیری آن در قلمرو پوشاک شد. بعلاوه اکنون چین تمایل بیشتری به تولید محصولاتی دارد که مستلزم ابریشم بیشتر، تکنولوژی بالاتر و سرمایه گذاری اولیه بیشتر در تجهیزات است.

طبق تحقیقاتی که در سال 2015 توسط سازمان تجارت جهانی انجام پذیرفت، 86 درصد از مدیران ارشد خرید در کمپانی های پیشرو اروپایی و آمریکایی در نظر دارند که سطح تامین خود از چین را ظرف 5سال آتی بدلیل تقلیل حاشیخ سود و محدودیت های ظرفیتی کاهش دهند، و مقصد ترجیحی آتی آنها برای خرید بنگلادش است که بعنوان بازار داغ بعدی تامین پوشاک در نظر گرفته می شود. همچنین، اندازه بازار جهانی پوشاک موجب افزایش درآمد بنگلادش است. طبق یک گزارش جدید، ارزش کنونی بازار جهانی پوشاک که 1.25تریلیون دلار است و در سال 2025 از 2تریلیون دلار عبور خواهد کرد.

خوشبختانه بنگلادش از آغاز سال2018 یک رشد دورقمی را تجربه کرده است. که اکنون رتبه دونیت صادر کننده بزرگ پوشاک را یدک می کشد، به لطف مجموعه ای از سیاست های تجاری دولت که بنحوی فراتر از تصور به نفع تولیدکنندگان پوشاک است، بدنبال این است که رتبه نخست دنیا را از آن خود کند. این سیاست شامل معافیت مالیاتی واردات اولیه، انبارهای گمرکی، اعتبار اسنادی پشت به پشت، ترخیص سریع گمرکی و بسیاری گام های اجرایی دیگر است.