گزارشات نشان می دهد میزان تولید پنبه در بنگلادش با وجود تقاضای فراوانی که برای آن وجود دارد، بسیار کمتر از حد انتظار است چرا که کشاورزان به جای کشت پنبه به کشت سایر محصولات روی آورده اند و به این ترتیب یک بازار 3 میلیارد دلاری را از دست داده اند.
این کشور در سال گذشته چیزی حدود 1770 عدل پنبه تولید کرد که به زور کفاف حتی یک کارخانه ی ریسندگی را بدهد و این مسئله بنگلادش را به یکی از بزرگترین کشورهای وارد کننده ی پنبه تبدیل کرده است.
گزارشات نشان میدهد میزان مصرف پنبه در این کشور در حدود 9 میلیون عدل پنبه بوده است و تولید داخلی آن تنها حدود 1 درصد از نیاز کارخانجات را برآورده کرد. (لازم به ذکر است عدل های پنبه در بنگلادش حدود 480 پوند یا 218 کیلوگرم وزن دارند.)
از مهمترین کشورهایی که بنگلادش واردات پنبه ی خود را از آن ها انجام میدهد می توان به هند، آمریکا، آفریقا، استرالیا، برزیل، پاکستان و آسیای مرکزی اشاره کرد.
مدیر اجرائی هیئت توسعه پنبه در این کشور عنوان کرد، کمبود زمین زراعی قابل کشت برای پنبه، نیاز و تاکید بر کشت محصولات خوراکی و عدم صرفه ی اقتصادی کشت پنبه برای کشاورزان از دلایل عمده ی کمبود کشت پنبه در این کشور است.
کمیته جدید انجمن پنبه بنگلادش (BCA) اخیراً از وزیر امور خارجه خواستار دسترسی بیشتر به بازارهای بین المللی و ثبات قیمت بیشتر شد. وی از دولت خواست تا راه‌هایی را برای مدیریت چالش‌های آینده بررسی کنند، زیرا بنگلادش به سمت حوزه کشورهایی با درآمد متوسط در حال حرکت است. وی افزایش همکاری های بین المللی در حوزه ی پوشاک را راه حل برون رفت از این بحران عنوان کرد.
از سوی دیگر بر اساس آخرین مطالعه شبکه آسیای جنوبی (SANEM) در مورد مدل سازی اقتصادی، اعتماد کلی کسب و کار در بنگلادش برای سه ماهه ژانویه تا مارس امسال در مقایسه با سه ماهه اکتبر تا دسامبر 2021 کاهش یافته است که نشان دهنده نگرانی فزاینده کسب و کارها در مورد ظهور نوع Omicron است. این گزارش نشان از نگرانی کسب کارها برای سه ماهه بعدی سال نیز دارد.
در وبینار اخیر که نتایج این مطالعه در آن منتشر شد، استاد بخش اقتصاد دانشگاه داکا و مدیر اجرایی SANEM، بر پرداخت سریعتر بسته های انگیزشی به کشاورزان و تولیدکنندگان و سهولت دسترسی به آن ها و حمایت دولت تاکید کرد.
