برای شما جالب باشد که بدانید علاوه بر پنبه های با رنگ سفید و ته رنگ زرد، پنبه هایی با رنگ های قرمز، سبز و انواع شیدهای قهوه ای نیز وجود دارد. این نوع پنبه دارای طولی کوتاه تر و اندکی ضعیف تر از پنبه ی نرمال است اما زیردستی نرم تر و بوی مطبوع تری دارد.

تولید این نوع پنبه هنوز همانند پنبه ی سفید رایج نیست چراکه به تکنولوژی تولید و برداشت خاصی نیاز دارد و بنابراین گران تر از پنبه ی نرمال است. این پنبه تاکنون در آفریقا، آسیای مرکزی و آمریکای جنوبی پرورش داده شده است.

رنگ این نوع از پنبه ناشی از وجود پیگمنت در آن است. پیگمنت سبز موجود در پنبه های سبزرنگ به دلیل وجود caffeic acid است که یکی از مشتقات cinnamic acid بوده و در لایه ی وکس پنبه وجود دارد. درحالیکه رنگ های قهوه ای و قهوه ای مایل به زرد به سبب وجود واکوئل های تانن در لومن الیاف است.

آزمایشات نشان داده است پنبه های رنگی، به ویژه پنبه های سبز رنگ محافظت بالایی در برابر نور خورشید و به ویژه اشعه ی UV دارند. به علاوه با توجه به خود رنگ بودن آنها، نیازی به فرآیند رنگرزی نبوده و بنابراین هزینه های ناشی از آن و تصفیه ی پساب های رنگرزی وجود ندارد.

اما همانگونه که گفته شد، طول الیاف آن ها کوتاه بوده و برای ماشین آلات سنگین ریسندگی قابل استفاده نیست و بنابراین برای تولید لباس کاربرد چندانی ندارد. البته می توان این الیاف را با الیاف سفید معمولی ترکیب کرده و مورد استفاده قرار داد.