براي اينكه رشته‌هاي الياف تشكيل دهنده نخ، بهتر و بيشتر به هم بچسبند، يكديگر را بپوشانند و رشته نخ محكم‌تري به وجود بياورند آنها را به هم مي‌تابانند يعني الياف را حول محور خودشان مي‌چرخانند تا نقاط اصطكاك بين الياف بيشتر شود و استحكام بيشتري پيدا كند، به اين عمل تاب دادن الياف گفته مي‌شود. به همين صورت نيز دو يا چند نخ را نيز جهت رسيدن به يكنواختي بيشتر و استحكام بيشتر حول محور طولي خود به دور هم مي‌پيچانند كه به اين عمل تاب دادن نخ‌ها مي گويند.

تاب حقیقی: در تاب حقيقي همه الياف در يك جهت تاب خورده اند. در تاب حقيقي اگر يك سر نخ ثابت باشد، سر ديگر نخ به همراه بوبين بايد بچرخد تا تاب اعمال شود. به شکل زیر توجه بفرمایید:

تاب مجازی: در تاب مجازي، تاب قسمتي از نخ با قسمت ديگر تفاوت دارد. تاب مجازي با وجود اینکه به كمك بخار و حرارت تثبیت می‌شود، نسبتا راحت از هم باز می‌شود. در تاب مجازي با اينكه دو سر نخ ثابت است، دستگاه تاب دهنده از وسط نخ شروع به چرخيدن مي كند و تاب مجازي توليد مي‌كند. همانطور که گفته شد تاب مجازي بدون تثبيت كردن ارزشي ندارد و از هم باز مي‌شود. به شکل زیر توجه بفرمایید:

هدف از ایجاد تاب:

1. يكجا نگهداشتن اليافي كه نخ يك لا را به وجود مي‌آورند و يا يكجا نگهداشتن نخ‌هايي كه نخ چند لا را به وجود مي آورد.
2. جلوگيري از پرز دار شدن نخ
3. افزایش استحکام نخ
4. ايجاد مقاومت بيشتر در مقابل اصطكاك
5. ايجاد يكنواختي بيشتر
6. آماده شدن نخ براي بافندگي

چگونگي تاب دادن نخ ها:

جهت تاب راست تاب (z) و یا چپ تاب (s) می‌باشد. اگر نخ‌هایی با تاب z داشته باشیم و بخواهيم در يك مرحله مجددا نخ چندلا با همان تاب Z تولید کنیم، مقاومت نخ حاصل نسبت به مقاومت نخ‌هاي اوليه كمتر خواهد بود. به همين دليل در تاب‌دادن نخ‌ها در هر مرحله نوع تاب را تغيير مي‌دهيم. مثلاً اگر نخ‌هاي اوليه تاب z داشتند برای مرحله بعد تاب s را انتخاب می‌کنیم و اگر لازم باشد اين گروه نخ ها را باز هم به هم بتابانيم جهت تاب بايد z شود بدين ترتيب به طور يك در ميان جهت تاب‌ها عوض مي‌شود.

مطالب مرتبط:

• عیوب ایجاد شده در نخ در فرآیند ریسندگی
• نمره نخ