جهت تولید الیاف میکرو روش های مختلفی استفاده میشود که در زیر به برخی از آن ها اشاره شده است:
- Dissolved type
این نوع الیاف میکرو با استفاده از الیاف بای کامپوننت حاصل از پلیمرهای مختلف تولید میشوند. تولید این الیاف به این شکل است که، پس از ریسیدن، یکی از اجزاء در حلال حل شده و از سیستم خارج میشود و تنها یک جزء باقی می ماند. این روش برای تولید میکروالیاف نایلون و پلی استر قابل استفاده است. به منظور تولید نوع تجاری این الیاف با ضخامتی بیش از 2 دسی تکس، معمولا از نسبت 20/80 پلیمر محلول/نامحلول استفاده میشود.
مواردی که معمولا در انتخاب پلیمر مدنظر قرار میگرد:
- حلالیت بالا
- پایداری تحت حرارت اکستروژن
- خواص رئولوژیکی مطلوب
- قیمت مناسب پلیمر و حلال
- غیر سمی و غیر خورنده بودن حلال
- Split type
این نوع از الیاف از طریق عملیات شیمیایی و فیزیکی فیلامنت های بای-کامپوننت که شامل دو نوع پلیمر بوده و به فیلامنت ها یا انواع مختلفی تقسیم میشوند، به دست می آیند. مناسب ترین ترکیب برای تولید این الیاف پلی آمید/پلی استر و پلی استر/پلی اولفین ها هستند. ویژگی هایی که در انتخاب پلیمرها باید مدنظر قرار گیرد:
- پلیمرها باید ناسازگار باشند
- پلیمر باید ویسکوزیته ی مذاب مناسبی در دمای اکستروژن داشته باشد
- پلیمر باید چسبندگی کمی داشته باشد
نمونه ای از سطح مقطع این الیاف در شکل زیر نشان داده شده است.
- Direct spun type
این الیاف مستقیما از طریق ذوب ریسی تولید می شوند. در این روش باید توجه ویژه ای به پلیمر مورد استفاده، روش پلیمریزاسیون، شرایط ریسندگی و شرایط کشش داشت. جهت تولید پلی استرهای با دنیر پایین، شرایط دینامیکی ویژه ای در هنگام ذوب ریسی اعمال میشود. معمولا پلیمرهایی با ویسکوزیته دینامیک پایینتر برای تولید الیافی با ضخامت کمتر مناسب تر هستند.
- Super-drawing technique
در این هیچ جهت گیری مولکولی ای برای سگمنت های پلیمری مدنظر نیست. الیافی با دانسیته ی خطی کمتر از 0.5 دسی تکس را می توان با اعمال کشش بالا به دست آورد.
- Sheath-core spinning method
در این روش دو پلیمر مختلف مخلوط شده، ذوب میشوند، و سپس تحت شرایط مناسب پخت میشوند. الیاف مزدوج از یک غلاف دایره ای متحدالمرکز و یک هسته ساخته می شود و بخش غلاف جهت تشکیل الیاف بسیار ظریف برداشته می شود.
شکل زیر انواع رایج الیاف بای کامپوننت را نشان میدهد.
