مقدمه
یک روپوش جراحی در اصل یک منسوج پزشکی کلاس ۲ است که برای کاهش انتقال باکتری از پوست کادر جراحی به هوا در اتاق عمل و همچنین تماس پرسنل جراحی با خون مورد استفاده قرار می گیرد. روپوش ها معمولا با الیاف پلی پروپیلن و پلی استر به روش بی بافت تولید میشوند. معمولا یک روپوش جراحی از پارچه ی بی بافت SMS تولید می شود که به معنای اسپان باند و ملت بلون است. گاهی اوقات SMS می تواند بیش از یک لایه ی ملت بلون را بین لایه های اسپان باند دربرداشته باشد.
تولید روپوش
در طی فرایند اسپان باند، پروپیلن بر روی یک نوار جمع کننده به وسیله ی غلتک های گرم اکسترود می شود.هدف ازلایه ی نزدیک به پوست اسپان باند خنک نگه داشتن جراح و حفظ محیط تنفس برای پوست است. لایه ی بیرونی اسپان باند برای ایجاد مقاومت در برابر پارگی و کشش در پارچه است.
فرایند تولید ملت بلون با استفاده از دمیدن هوا با فشار بالا به چیپس های پلی پروپیلن ذوب شده از اکسترودر به یک نوار جمع کننده به منظور ایجاد یک صفحه ی الیافی انجام می شود. پارچه ی ملت بلون به عنوان لایه ی میانی روپوش های جراحی از بدن در برابر مایعات، گرد و خاک و روغن محافظت می کند ولی با این حال یک تکمیل شیمیایی روی پارچه های روپوش های جراحی به منظور افزایش خواص محافظتی پارچه انجام می شود.
تکمیل های انجام شده بر روی پارچه های روپوش های جراحی
پارچه ی بی بافت با درصد های متفاوتی از مواد آنتی باکتریال، آنتی استاتیک و تکمیل های فلوئوروشیمیایی به روش پد خشک کردن و تثبیت کردن، تکمیل می شود. در این روش پارچه درون محلول قرار میگیرد و سپس از بین دو غلتک رد می شود تا محلول اضافی از پارچه خارج شود و در نهایت تثبیت می شود.
روپوش های چند بار مصرف
روپوش های یکبار مصرف برای یکبار استفاده در حین جراحی و سپس دور انداختن آن ها ساخته شده اند. این روپوش ها به دلیل بی بافت بودن معمولا ارزان تر اند. روپوش های چند بار مصرف به دلیل اینکه چندین بار مورد استفاده قرار می گیرند ساختار متفاوتی دارند. روپوش های چند بار مصرف متنوع که تولید شرکت های گوناگون هستند ممکن است کمی ضخیم تر باشند که دلیل آن می تواند وجود لایه های بیشتر پارچه های ملت بلون در مرکز آن ها باشد. بعضی از آن ها صفحات محافظت کننده در قسمت شکم و آرنج و بازو ها دارند که باعث می شود قدرت محافظتی بیشتری داشته باشند. روی سطح روپوش های چندبار مصرف مواد شیمیایی خاصی وجود دارد که باعث مقاومت آن ها در برابر شستشو می شود. بعضی از آن ها حتی تا ۷۵ مرتبه نیز قابلیت شستشو دارند.
مزایا و معایب روپوش های جراحی
مزایا:
- محدود کردن انتقال مایعات به دلیل تکمیل های انجام شده
- محدود کردن باکتری های سطح عمل جراحی
- رنگ روپوش باعث می شود که جراح متوجه وجود خون یا مایعات دیگر بر روی سطح شود
- تولید این روپوش ها سریع و ارزان است
معایب :
- اگر سایز مناسب روپوش انتخاب نشود ممکن است روپوش خیلی تنگ باشد
- جراح برای پوشیدن و بستن لباس از پشت به کمک نیاز دارد
- تنفس پوستی را محدود می کند
- افزایش زباله های بیمارستانی به دلیل یکبار مصرف بودن
مطالب مرتبط:
