خواص نخ های تابیده شده عمدتاً تحت تأثیر خواص الیاف و ساختار نخ است و ساختار نخ عمدتاً تحت تأثیر سیستم ریسندگی است. در واقع هر سیستم ریسندگی منجر به تولید یک ساختار نخ متمایز میشود. ریسندگی سایرو یکی از روش های جدید ریسندگی الیاف بلند است.

ریسندگی سایرو یا الی توئیست (Siro or Elitwist) روشی است که طی آن دو نخ یک لا با تاب حقیقی S  یا Z در یک ماشین ریسندگی رینگ با هم ترکیب شده و نخ ترکیبی نیز همان تاب نه های تک لا را خواهد داشت. چنین نخی در مقایسه با نخ های دولای تولید شده به شیوه های سنتی و رایج، فشرده تر بوده و به واسطه ی تاب ایجاد شده بسیاری از الیاف بیرون زده از سطح نخ ها به داخل منتقل شده و بنابراین پرزدهی کمتر بوده و سطح نخ تولید شده نرم تر خواهد بود.

به طور سنتی جهت استفاده از نخ ها به هنگام بافندگی، آن ها را دولا تاب کرده تا هم استحکام نخ افزایش یابد و هم پرزها و الیاف بیرون زده از سطح نخ به داخل رفته و سطحی نرمتر را ایجاد کنند.

از ویژگی های نخ سایرو می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• استحکام بالا
• پرزدهی کم
• یکنواختی بهتر
• نپ کمتر
• سطح صاف تر
• عدم نیاز به فرآیند پیچش جدا

شکل زیر مقایسه ای بین این نخ با نخ حاصل از سیستم ریسندگی کامپکت و ورتکس را نشان میدهد.

این تاب با استفاده از عینکی و شیطانک به نخ اعمال میشود. سیستم ریسندگی سایرو برای الیاف بلندی مانند الیاف مصنوعی و پشم قابل استفاده است. از این سیتسم برای تولید پوشاک زنانه استفاده میشود و به صورت نخ های کارد، شانه، شانه کامپکت و کارد کامپکت موجود است.

از رایجترین نمرات نخ های سایرو می توان به 7، 8، 10، 12، 16، 21، 30، 60، 70 Ne اشاره کرد.